ЭНДИ ЗОЛИМЛАРГА ХИЗМАТ ҚИЛМАЙМАН

Ҳозирги кунда кимдир каттароқ амалдорларнинг қилаётган ишларини кўриб, “Шунча халқнинг қарғиши буларга тегмайди-ям!”- дейишларига кўп бор гувоҳ бўлганмиз. Лекин, қарғиш тегиши учун жабр кўрган ўша инсонларнинг ўзлари аввало покиза бўлишлари кераклигини қуйидаги воқеадан воқиф бўлиб билиб олишингиз мумкин.

Бир даврада яқин дўстим қуйидаги ҳикояни сўзлаб берди. Уни айтишича казо-казо амалдорларга хизмат қилган,қўли елкасидан кесилган бир одам, “Мени кўрган ҳар бир киши бирор кишига зулм қилмасин”, деб нидо қилиб юрарди. Ундан бунинг сабабини сўрашганда у, шундай ҳикоя қилади:

“Мен золимларнинг ёрдамчиларидан эдим. Бир куни каттакон балиқ тутган балиқчини кўриб қолдим ва уни олдига келиб балиғини беришини сўрадим. У бу балиқни сотиб пулига бола-чақасига у-бу нарса олиб боришини айтиб, бепулга бермаслигини тушинтирди. Мен эса унга нисбатан куч ишлатиб, балиқни тортиб олдим. Балиқни кўтариб уйга келаётганимда,ҳали жони узилмаган жонивор қўлимни тишлаб олди.Уйимга келиб,балиқни ташлаганимдан сўнг бармоғим зирқираб оғрий бошлади. Оғриқнинг қаттиқлигидан кечаси билан ухлай олмадим. Қўлиб эрталабгача шишиб кетди.Тонг отгач табибга бориб, оғриқдан шикоят қилдим.У бармоғимни кўриб:” Бу қорасон яъни суяк чириши касаллигининг бошланиши. Бармоғингизни кесиб ташлаш керак Акс ҳолда қўлдан айриласиз”- деди.Бармоғимни кесиб ташлашди. Сўнгра қўлим оғрий бошлади. Оғриқни зўрлигидан кўзимга уйқу келмади. “Кафтинги кесиб ташла”,- дейишди.Кафтимни ҳам кесиб ташлатишга мажбур бўлдим. Кейин бу дард тирсакка ўтди., кўриб турибсизки, тирсакдан ҳам маҳрум бўлдим. Бутунлай қўлимни кесиб ташлаганларидан сўнг баъзилар бунинг сабабини сўрай бошлашди. Мен балиқ воқеасини айтиб берганимдан сўнг, улар: “Олдинроқ бориб, балиқчига узрингни айтганингда, эҳтимол, бирор бир аъзойинг кесилмас эди, ҳали ҳам кеч эмас, бориб кечирим сўра, акс ҳолда бутун баданинга ўтиб кетмасин!”-деб маслаҳат беришди.

Мен балиқчини излаб топдим. Оёқларига йиқилиб,йиғлаб узр сўрай бошладим. У:”Сиз кимсиз? Мендан нега узр сўраяпсиз?-деди. Мен унга воқеани эслатдим. “Эй биродам, бошингизга шундай кулфатлар тушибди,. Мингдан минг розиман”,деди. Сўнг мен: “Биродар айтингчи, ўшанда мени нима деб қарғаган эдингиз?”,дедим. У:Ҳа, Эй Аллоҳим, бу банданг кучлилиги, қаерга қўлини узатса етиши учун зўравонлик билан сен менга берган ризқинги тортиб олди. Бас, менга шу банданг устида Ўз қудратингни кўрсат”, деб дуоибад қилган эдим” –деди.

Мен энди золимларга хизмат қилмайман. Тавба қилдим. Иншааллоҳ, тирик эканман, золимларнинг эшигига қадам босмайман ва уларнинг ёрдамчиларидан бўлмайман”,-дедим.

Юқорида айтиб ўтганимиздек, кўпчилик раҳбарларни қарғаверади. Лекин, ўзимиз-чи? Аввло ўзимиз покиза бўлишимиз керак эмасми?

 Носир Зокир

 Ўзбекистон Инсон Ҳуқуқлари Жамиятининг Фарғона водийси бўйича мувофиқлаштирувчиси

9– апрель, 2014-йил.