Елена Урлаевани фақат оила аъзоларигина кўришга ҳақли

2014- йил, 16- март якшанба куни Зоя Янгузарова ва камина Севара Бойматовалар  Тошкент шаҳридаги руҳий касалликлар шифохонасига Елена Урлаевани кўришга бордик.  Елена Урлаеванинг турмуш ўртоғи Машуров Мансур бизга  ҳамроҳлик қилди.  Шаҳар руҳий касалликлар шифохонаси Шимолий вокзал тарафда экан. Вокзал ёнида осма кўприкдан ўтиб, пастга тушгандан сўнг чапдаги кўчада жойлашган экан. Шифохона дарвозасидан ўтиб, ҳовлига кирдик.

 Шифохона биносининг панжарали эшиги олдида  шифохона ходимлари Зоя Янгузарова ва мени ичкарига қўйишмади, беморни фақатгина оила аъзоларигина кўришга ҳақли дейишди. “Сизлар ҳам ҳуқуқ ҳимоячилари бўлсангиз керак, сизларни деб бизни ишдан бўшатишларини ҳоҳламаймиз”,- дейишди улар. Якшанба куни бўлгани учун бош врач йўқ эди. “Чоршанба куни келинглар бош врачдан рухсат олиб кейин кирасизлар”,- дейишди.Ҳеч бўлмаса Елена Урлаева касалхонанинг панжарали эшиги ёнига келсин, панжара орқали бўлсада қай аҳволда эканликларини кўрсак, бир-икки оғиз ҳол-аҳволларини сўрасак, бўлар эди дедик. Лекин рухсат беришмади.

Елена опанинг турмуш ўртоғи олиб борган майда-чуйдаларимизни олиб ичкарига кириб кетди, биз шифохона ҳовлисида қолдик. Чиққанларида Елена опанинг аҳволи, соғлиғи қандайлигини сўраганимизда, ҳаммаси яхши эканлигини айтди ва бизларга Елена опанинг саломларини етказди.