(Ҳаётий новелла)

Бугун қишлоғимизга ўзгача cкунат чўкди. Ҳатто қушлар сайрашдан тўхтагандек. Қоп-қора тўн кийиб олишган қалдирғочлар электор симларида гуё азадорлардек маюс ўтиришибди. Одамларнинг ҳам бошлари эгик..Бир-бирининг юзларига қарашдан уялаётгандай. Ерга қараб пичирлаб гаплашишаяпти…
Фарҳоджон эндигина 15 ёшга тўлганди. Отаси ноъмалум,онаси ташлаб кетган бу гўдак макруҳ дунёнинг жамики азобларини татиб,эндигини тетапоя бўлиб катта ҳаётга иштиёқ билан қадам ташлаш арафасида эди. Ҳамқишлоғим бўлган Фарҳоджон билан назаримда кечагина сухбатлашгандай эдим…
Тонг ғира-шира отаётганди.

Ўрнимдан туриб ташқарига чиқсам жуссаси ёшига нисатан кичик,истараси иссиқ,ширингина бу йигитча йўлакда турган экан. Бу пайт унинг тенгқурлари ҳали иссиққина тўшакда мириқиб ухлаб ётганди. Салом берди. «Ҳа Фарҳоджон тинчликми? Азонлаб юрибсан?» деб сўрадим. «қўшнингизникига келгандим. Ғишт қуйаман Битирув кечасига кийим олишим керак. Кечани ўтказишимиз учун ҳам пул йиғаяпмиз. Момо бизнинг битирув кечамизга боринг. Хўпми?» деди. «Х-ўўп. Албатта бораман» дедим кулиб. Унинг юз ифодасида болаларча самимийлик,нигоҳларида яшашга бўлган чанқоқлик порларди. Лой ишининг меҳнати оғир,ҳали суяги қотиб улгурмаган бу гўдак бир хафталар қўшнимизникида ғишт қуйди. Кейин унинг вафот этгани ҳақидаги хабарни эшитиб,фотиҳага бордим…
Фарҳоджонинг ўгай отасининг яқин қариндоши ўлим сабабини сўраётганларга пичирлаб: Фарҳоджоннинг оиласи иқтисодий қийналганлиги сабабли бундан атиги ўн кун олдин Жиззах вилоятидаги тери заводига ишга кирганлигини,шу куни у тунги соат 2 даги сменада ишлаётганлигини,ухлаб қолганми ё бошқа сабабми аппарат бир оёғини юлиб олганлигини, қўлини ҳам қирқиб кетганлигини,одамлар бундан хабар топган пайт кеч бўлганлигини гапириб бераётганди. Мен таъзиядан чиқдиму Фарҳоднинг кичик жуссаси,иссиқ истараси,яшаш учун чанқоқлик билан порлаётган кўзлари хаёлимда гавдаланди. Уйга кетиб боряпману, назаримда оёқларим остидаги ер ҳам чайқалаётгандай. Беихтиёр кимнидир қарғадим. Шафқатсиз ҳаётними? Чақолоқ пайтида боласини ташлаб кетган бемеҳр онаними? Фарҳодни дунёга келишига сабаб бўлган, бу дунёда бир-бирини танимаган,номард отаними? Инсонларни шу аҳволга тушишига сабабчи бўлган жамиятними? Гўдакни ишга олганларними? Тунгги сменага қўйганларними? Иқтисодними?  Ўзимними? Аниқ кимни қарғаганимни билмайман. Шуни яхши биламанки,бу гўдакнинг қўллари бизнинг ёқамизда. Унинг ўлимида барчамиз айбдормиз.

Саида ҚУРБОН.
Жиззах вилояти,Пахтакор тумани

http://www.birdamlik.info/?p=18175